Weekspreuk 29 

20 - 26 oktober 

Stilte

De weekspreuken beschrijven de grote in- en uitademing van het jaar. In de lente en zomer naar buiten toe ontwaken en inslapen in de binnenwereld; in herfst en winter het omgekeerde: slapend voor de buitenwereld en ontwakend in de ziel. Je kunt ‘ontwaken’ als vanzelfsprekend beschouwen, zoals het vanzelfsprekend is dat je ‘s morgens weer wakker wordt en aan een drukke dag begint. Dat kan frustrerend saai zijn. De weekspreuken zijn een reisgids door het jaar. Ze helpen om bewust te beleven waar je bent, wat je bent.

De weg in onszelf is soms een moeilijk pad. Het kan daar binnen verwaarloosd, verwarrend, eenzaam en onveilig zijn. Gauw naar buiten. Daar kun je een eigen omgeving creëren die veel leuker is en waar je niet meer alleen bent. Leve de iPad en andere smartdingen, die een virtuele ruimte scheppen die prettig, kleurrijk en veilig is. Het is een surrogaat voor de ik-ruimte van de ziel: iPad - het ik-blokje. Die ik-ruimte is ingericht met vertrouwde apps en media. Belevenissen worden statements die we delen alsof het heldere gedachten zijn; meningen worden in tweets van enkele woorden gegoten; ik-bewustzijn heeft genoeg aan een selfie.

Het vergt moed om in jezelf te verkeren. Er is helderheid nodig om tot zelfbeschouwing te komen. En er is vooral rust en stilte nodig om zinvol te duiden wat we beleefd hebben, om klaarheid te krijgen in het persoonlijke, inzicht te verwerven in de wereldontwikkeling. Rudolf Steiner gebruikt het woord ‘wereldgeest’, een term die door Hegel begin 19e eeuw werd gebruikt voor de wisselwerking tussen de individuele mens en de wereldontwikkeling. ‘Wereldgeest’ is meer dan een soort godheid, het is het streven van de schepping om zich te ontworstelen aan het materialisme om te komen tot een zuiver begrip. Dat vraagt van ieder individu bewustwording en helderheid.

In die zin zijn de weekspreuken veel meer dan een nostalgische natuurbeschouwing. Het is de oproep tot zelfbewustzijn, waarmee je naar jezelf kijkt en je je een oordeel vormt over wat er in de wereld gebeurt. Onze tijd vraagt daarom, net zoals in de roerige jaren, waarin Rudolf Steiner deze spreuken schreef. Helderheid, herfstrust en stilte kun je vinden in de eigen binnenwereld. Daarvoor moet je in de buitenwereld met al zijn drukte en bedrijvigheid plaats en tijd maken.

‘Alles zwijgt thans’ is de vertaling van Mozarts canon ‘Alles schweiget’ – in een vertaling die mooier is dan het romantisch origineel. Het muziekfragment is er alleen in het Duits:

Alles zwijgt thans