Weekspreuk 43 

25 januari - 1 februari 

Moed

Op reis door de winter. Je zou een winterverhaal kunnen schrijven aan de hand van Steiners herfst- en winterspreuken. In deze week zou je zijn aangekomen in het diepste van de winter. Waar in plaats van te verstarren, de blik zich naar binnen richt, omdat daar het vuur van de geest het hart verwarmt. Als je met deze hartenkracht naar de wereld kijkt, zie je niet de dood, maar de nog verborgen levenskracht die de natuur weer wekken zal. Zo kun je wel weer verder op je tocht..

Er is al zo’n winterverhaal. Het gedicht ‘Urania’ van Wilhelm Müller uit 1823. Het zou zeker vergeten zijn, als Franz Schubert het niet in zijn laatste levensjaar als ‘Winterreise’ op muziek gezet had. Het verhaalt over de jonge man die in een winters landschap zijn verloren liefde zoekt.

Door Schuberts muziek is dit romantische verhaal, zinnebeeld geworden van de zoektocht van de mens naar het eigen ‘zelf’. Tegen het eind van de cyclus, dolend tussen wanhoop en verlangen klinkt het lied ‘Moed’. Niet langer kijkt de zanger naar de doodse wereld, maar richt hij de blik naar binnen. Daar ontmoet hij de god in zichzelf, en vindt hij weer moed om verder te gaan.

In de Winterreise is het een korte opleving van levensmoed. Enkele stappen verder ontmoet de wandelaar de ‘Leierman’ -de dood- die op zijn draailier speelt. Hij vraagt hem: “Soll ich mit dir gehen?

Uit Schuberts ‘Winterreise’, lied 22:

Luister naar Ian Bostrigde, die Wintereise zingt:

 
‘In de Week’ is nu ook in boekvorm verkrijgbaar, klik hier...